Nówka Sztuka! Pracownie artystyczne

Podczas warsztatów w pracowniach artystycznych będziemy łączyć różne dziedziny sztuki i nauki, poznawać nowe techniki i punkty widzenia. Zamieszamy czasem, przełamiemy jego linearność, zatrzemy granice pomiędzy nowym a starym. Zapraszamy wszytkich ciekawych, niezależnie od doświadczenia i wieku. Na podstawie działań pracowni powstanie Wystawa Instant.

20.10 (piątek)
18:00-22:00
Osiedle Jazdów

  • Bioart: ćwiczenia z post natury
    ____

Państwomiasto na Trawie (3/12)
FORMULARZ ZAPISOWY
(liczba miejsc na warsztaty ograniczona)
____

Rozwój cywilizacji od dłuższego czasu intensywnie dotyczy biologicznej strony życia. Można nawet odnieść wrażenie, że dzięki biotechnologii człowiek zbliża się do upragnionej roli demiurga – twórcy życia. Pojawia się wątpliwość, czy w czasach, kiedy wszystko jest „post”, jesteśmy nadal częścią natury czy już może post-natury. Czy biotechnologia stwarza całkiem nową biologię? Czy naukowcy nie są niedoścignionymi twórcami, skoro mają możliwość tworzenia życia? Co w takiej sytuacji pozostaje artystom? Jak można łączyć te pola kreacji? Czy bioart (art&science) może być traktowany jako nowa forma sztuki krytycznej? Na te pytania poszukamy odpowiedzi podczas warsztatów prowadzonych przez Karolinę Żyniewicz. Sprawdzimy, na ile możliwe jest wykorzystanie metod badań laboratoryjnych oraz naturalnej estetyki badań w działaniach artystycznych. Wejdziemy w konwencję pracy laboratoryjnej poza laboratorium. Stworzymy artystyczny komentarz do istotnych problemów bioetycznych.

Prowadzący:

Karolina Żyniewicz – artystka działająca w oparciu o biologię i biotechnologię, badaczka poprzez sztukę, absolwentka Wydziału Sztuk Wizualnych Akademii Sztuk Pięknych im. W. Strzemińskiego w Łodzi, studentka II roku Środwiskowych Transdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich ,,Na styku Natury i Kultury’’ na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego.

dr Jakub Piątkowski – pracownik Instytutu Genetyki i Biotechnologii UW. Zajmuje się badaniami nad obróbką RNA w mitochondriach. Okazjonalnie też biologią syntetyczną.

  • Muzyka eksperymentalna i jej korzenie w fizyce
    ____

Rotacyjny Dom Kultury (3/18)
FORMULARZ ZAPISOWY
(liczba miejsc na warsztaty ograniczona)
____

Inna historia muzyki eksperymentalnej. Wiek XVIII i XIX to czas narodzin współczesnej akustyki oraz nowych technologii słuchania, zapisu oraz przesyłu dźwięku, to czas tworzenia podwalin pod muzykę XX wieku. Dziasiaj – dzięki badaniom prowadzonym w obrębie nauk ścisłych – również dzieją się rzeczy, które prawdopodobnie zostaną kiedyś wpisane do historii sztuki, w tym muzyki. Zapraszamy na warsztaty z pogranicza muzyki eksperymentalnej, sztuki dźwięku oraz interdyscyplinarnych studiów nad dźwiękiem. Porozmawiamy na nich o historycznych eksperymentach z dźwiękiem oraz o tym, jak brzmią współczesne osiągnięcia nauki oraz techniki. Zastanowimy się, dlaczego historyczne oraz współczesne eksperymenty naukowe mogą być traktowane jako kompozycje muzyki eksperymentalnej.

Prowadzący:

Antek Michnik – doktorant w IS PAN, historyk kultury, performer. Członek założyciel researchersko-performatywnej Grupy ETC oraz Zespołu Badań Praktyk Późnej Nowoczesności przy IKP UW. Współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Od jesieni 2013 w redakcji magazynu „Glissando”.

Krzysztof Marciniak – warszawski muzykolog, krytyk, ekolog akustyczny. Członek kolektywu redakcyjnego magazynu o muzyce współczesnej „Glissando”. Czynnie marzy o Strojeniu Świata.

  • Underperforming architecture: lupa, nawias i balon czyli nowa funkcja w starej materii.
    ____

Otwarta Pracownia Jazdów (3/6)
FORMULARZ ZAPISOWY
(liczba miejsc na warsztaty ograniczona)
____

Postrzegamy architekturę jako przestrzeń kulturalną, która rozwija się, gdy zwraca naszą uwagę i zanika, stając się jedynie obiektem, gdy jest zaniedbywana. Skupiamy uwagę na obiektach cennych architektonicznie, takich z niewykorzystanym potencjałem i dążymy do przywrócenia ich do świadomości lokalnej społeczności poprzez wykorzystanie różnych mediów. Underperforming architecture to termin, który definiuje obiekty architektoniczne ważne dla miasta lub wsi z punktu widzenia lokalnej tożsamości, które są obecnie porzucone lub zaniedbane. Ze względu na zmiany polityczne, socjologiczne lub inne niesprzyjające warunki obiekty te przestają funkcjonować. Nie wszyskie posiadają na tyle silne wartości architektoniczne, by mogły kreować nowe, współczesne życie. Selekcja odywa się na podstawie reprezentowanych wartości. Osiedle Jazdów jest przestrzenią, która została poddana takiej transformacji. Jakie więc wartości oraz elementy świadczą o jego sile i wyjątkowości w dzisiejszym kontekście? Podczas spaceru, dyskusji i pracy nad ideowymi rzeźbami zastanowimy się nad tym zagadnieniem.

Prowadzący:

Łukasz Pałczyński – założyciel grupy Terytoria Kultury. Urodzony w 1994 roku we Włocławku. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Projektant oraz wykonawca wystaw, instalacji przestrzennych oraz architektury drewnianej w obrębie własnej praktyki zawodowej. W latach 2013-2016 uczył rysunku odręcznego w studiu DOMIN. Z zamiłowania grafik, fotograf oraz stolarz.

Jan Szeliga – urodzony w 1993 roku w Warszawie, absolwent studiów inżynierskich na kierunku Architektura i Urbanistyka na Wydziale Politechniki Warszawskiej, entuzjasta grafiki, muzyki improwizowanej i filozofii. Od trzech lat pracuje w zawodzie w warszawskich pracowniach architektonicznych, w wolnym czasie grywa na saksofonie w miejscach większych i mniejszych, rozmawia z ludźmi i podróżuje. W drugiej edycji wydarzenia organizowanego przez Terytoria Kultury w Bieszczadzkim Baligrodzie współtworzył instalację artystyczną. Poszukuje syntezy i umiaru.

  • Futurologia: odzyskać przyszłość
    ____

Fundacja Pracownia Dóbr Wspólnych (3/9)
FORMULARZ ZAPISOWY
(liczba miejsc na warsztaty ograniczona)
____

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu świat z optymizmem spoglądał w przyszłość, a nawet odważnie do niej kroczył. Politycy i artyści, inżynierowie i filozofowie, przedstawiciele różnych dziedzin nauki i kultury przekonywali, że już za rogiem czeka nowa rzeczywistość, bez wojen, głodu, wyzysku i klęsk przyrodniczych. Przepowiadali podróże w kosmos, automatyzację pracy, globalny porządek polityczny. Życie miało być racjonalne, proste i twórcze, wolne od chorób i cierpienia, przesądów i konfliktów. Oczywiście byli i tacy, którzy wieścili coś przeciwnego, szermując wizjami katastrof, wojen i zniszczenia. Ale nawet oni zdawali się spoglądać w przyszłość jak w dobrze znany krajobraz za oknem. Dziś tymczasem niepodzielnie króluje katastrofizm, a zamiast myśleć o przyszłości wolimy nostalgicznie powracać do dawnych lat. Nawet nasze marzenia są retro. Czy przyszłość jest do odzyskania? Czy historia i pamięć tak dominują we współczesnym życiu, że możliwe jest tylko powtarzanie starych scenariuszy, ewentualnie z drobnymi korektami? Czy można jeszcze raz wynaleźć przyszłość? W trakcie warsztatów odpowiemy na te pytania w praktyce. Weźmiemy do rąk nożyczki, kleje, flamastry i długopisy, by zniszczyć stare obrazy świata, a z ich strzępów stworzyć nowe wizje. Napiszemy historie, które nawet nam się jeszcze nie śniły i opowiemy, jak do nich dojdzie. Futurologia? Nie pierwszy raz!

Prowadzący:

Xawery Stańczyk – socjolog i antropolog kultury, adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, laureat nagrody Narodowego Centrum Kultury za najlepszą rozprawę doktorską z dziedziny nauk o kulturze. Interesuje się historią kultury popularnej, zwłaszcza w jej niszowych i marginalnych przejawach. Autor dwóch tomów poetyckich, nominowany do nagrody literackiej Nike. Działacz stowarzyszenia Miasto Moje A w Nim dążącego do ograniczenia reklamy zewnętrznej i wprowadzenia ładu krajobrazowego.

Agata Pyzik – dziennikarka, krytyczka, pisze o kulturze, sztuce, estetyce i polityce do publikacji książkowych oraz dla wielu czasopism w Wielkiej Brytanii i w Polsce, m.in „The Guardian”, „The Wire”, „Frieze”, „Calvert Journal” „Dwutygodnik”, „Polityka”, „Krytyka Polityczna”, „Szum”. Autorka książki Poor but Sexy. Culture Clashes in Europe East and West, wydanej przez angielskie wydawnictwo Zero Books (2014), ktorą po polsku wyda Wydawnictwo w Podwórku, a wkrótce także mnografii o brytyjskim zespole synthpopowym Japan (Bloomsbury, 2018). Jej zainteresowania obejmują kulturę krajów realnego socjalizmu i okresu zimnej wojny, transformację ustrojową w krajach postkomunistycznych i polityczne możliwości używania kultury popularnej.

  • Konserwacja: lastriko –  synonim czasów minionych czy technologia przyszłości?
    ____

Osiem Przez Dwa (8/2)
FORMULARZ ZAPISOWY
(liczba miejsc na warsztaty ograniczona)
____

Powtarzalne, znienawidzone wzornictwo szaro popielatych, lastrykowych parapetów, schodów czy nagrobków okresu PRL-u, dalece utrwaliło postrzeganie tej technologii w społeczeństwie, jako materiału tandetnego, nietrwałego i niechcianego. Obecnie, w dobie powszechnej wręcz nieograniczonej dostępności naturalnych materiałów skalnych, mało kto identyfikuje pojęcie lastriko z luksusem, bogactwem i nobilitacją, którą piastowało w okresie ekspansji budownictwa modernistycznego. Czy technologia lastriko jest więc bezpowrotnym symbolem czasów minionych? Wyrobem kamienno podobnym w najgorszym tego słowa znaczeniu, którego nie warto przywoływać? Czy wręcz przeciwnie? Staje się ponownie towarem poszukiwanym i deficytowym? Zapraszamy na warsztaty, gdzie na nowo będziemy starać się odkryć technologiczne zawiłości lastriko – jej piękno tkwiące w niedoskonałości i przypadku. Zobaczymy mistrzowskie przykłady historycznych realizacji oraz współczesne próby opieki konserwatorskiej nad nimi. Zastanowimy się wspólnie dlaczego technologia lastryko ma szansę ponownie stać się liderem wśród technologii wykorzystywanych w budownictwie oraz powszechnie określanym wzornictwie.

Prowadzący:

Mariusz Wrona – dyplomowany konserwator dzieł sztuki, artysta rzeźbiarz, pracownik naukowy i pedagog uczelni wyższej. AbsolwentWydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Pracownik naukowy i pedagog Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Autor kilkudziesięciu realizacji konserwatorskich i projektowych obiektów zabytkowych. Współuczestnik projektów badawczych m.in. badania stanu zachowania ołtarza mariackiego w Krakowie. Obecnie w ramach otwartego przewodu doktorskiego prowadzi badania na temat technik, technologii oraz metod ochrony wypraw szlachetnych i terrazzo stosowanych w okresie dwudziestolecia międzywojennego w Krakowie.