Powrót do (wizji) przyszłości – w 50 rocznicę 9 Evenings: Theatre and Engineering oraz Sztuki zmieniającym się świecie
Kiedy w roku 1959 C. P. Snow wydał wpływową książkę „Dwie kultury” uchwycił dominujące przekonanie o odrębności „świata nauki oraz techniki” i „świata humanistyki oraz sztuki”. Przekonanie to panowało mimo półwiecza awangardowych prób przełamania tej opozycji (m.in. futuryści, awangardy radzieckie, bauhaus, de stilj), mimo fascynacji artystów kolejnymi „nowymi mediami” (np. kino, radio, telewizja) oraz mimo wielkiego powojennego rozwoju dizajnu oraz wzornictwa przemysłowego. Powojenne wystawy przemysłowe, z Expo 1958 w Brukseli na czele, kreśliły wysoce estetyczne wizje przyszłości pełnej nowych przedmiotów, nowych stylów życia, a także nowych dźwięków.
W następnej dekadzie podejmowano szereg prób stworzenia ram współpracy między środowiskami artystycznymi oraz inżynierami i zakładami przemysłowymi. W tym roku przypada 50 rocznica dwóch z nich: nowojorskiego 9 Evenings: Theatre and Engineering – cyklu wydarzeń na pograniczu między koncertami muzyki współczesnej, performansami tańca współczesnego i spektaklami eksperymentalnego teatru – oraz I Sympozjum Artystów Plastyków i Naukowców w Puławach, zatytułowanego Sztuka w zmieniającym się świecie – cyklu debat oraz działań, który miał na celu określenie relacji między polskimi sztukami wizualnymi oraz państwowymi zakładami przemysłowymi. I to właśnie przez pryzmat tych dwóch wydarzeń przyjrzymy się ówczesnym relacjom między „dwiema kulturami” – wychodząc od poszerzonego rozumienia muzyki współczesnej w stronę sztuk performatywnych oraz wizualnych.
Oba wydarzenia, dzisiaj uznawane, za niezwykle ważne momenty w rozwoju – odpowiednio – sztuki nowych mediów oraz polskich sztuk wizualnych i performatywnych, były wielokrotnie poddawane silnej krytyce. Przyjrzymy się temu, dlaczego przedsięwzięcia te traktowane były jako porażki oraz temu, dlaczego mimo to stanowią dzisiaj ważne punkty odniesienia kultury współczesnej.
W dyskusji wezmą udział: Agnieszka Sosnowska, Mateusz Felczak, Luiza Nader, Łukasz Strzelczyk.
Agnieszka Sosnowska – kuratorka w CSW Zamek Ujazdowski, badaczka związana z Instytutem Kultury Polskiej UW. Zajmuje się praktykami artystycznymi na styku sztuk performatywnych i wizualnych, a także współczesnymi teoriami dotyczącymi filozofii teatru i performatywności.
Mateusz Felczak – doktorant Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ, związany z Instytutem Sztuk Audiowizualnych oraz Instytutem Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Członek Digital Games Research Association (DiGRA), jego zainteresowania obejmują problematykę przemiany modeli monetyzacji i dystrybucji gier w kontekście ich mechaniki oraz funkcjonowania w obiegu fanowskim. Redaktor działu gier wideo w czasopiśmie „EKRANy”, współpracownik magazynu „Glissando”. Publikował m.in. w „Kulturze Popularnej”, „Homo Ludens”, „Praktyce Teoretycznej” oraz „Kulturze Współczesnej”.
Łukasz Strzelczyk – kurator, producent, doktorant ISNS UW. Jego zainteresowania wyznaczają relacje dźwięku i sztuk wizualnych, sztuka w przestrzeni publicznej w Polsce w latach 60/70-tych oraz związki wizualności z kontrkulturą.Pomysłodawca festiwalu muzycznego w ramach Festiwalu Przemiany w Centrum Nauki Kopernik, organizator kilkuset koncertów muzyki improwizowanej i eksperymentalnej, w Warszawie (m.in. podczas Warszawskiej Jesieni, Niewinnych Czarodziejów, Ogrodów Muzycznych) i okolicach. Kurator wystawy Trasa M-Z zorganizowanej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Założyciel stowarzyszenia Trzecia Fala. Wydawca płyt z polską archiwalną muzyką awangardową lat 70-tych (Helmut Nadolski, Grupa w Składzie, Onomatopeja etc).”
Luiza Nader – adiunkt w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka doktoratu i książki na temat sztuki konceptualnej w Polsce (Konceptualizm w PRL, Warszawa 2009) oraz tekstów poświęconych sztuce po 1945 r. Otrzymała Fulbright Junior Advanced Research Program na University of Rochester (2005); grant doktorski przyznany przez Komitet Badań Naukowych (2006/2007); Nagrodę im. Szczęsnego Dettloffa Stowarzyszenia Historyków Sztuki w kategorii najlepszych prac doktorskich (2008); nagrodę za osiągnięcia dydaktyczne przyznaną przez Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego (2009), staż dydaktyczny w Courtauld Institute of Art przyznany przez Uniwersytet Warszawski w ramach programu Nowoczesny Uniwersytet (2011), stypendium Fundacji Na Rzecz Nauki Polskiej (program Mistrz, laureat prof. Ewa Domańska, 2012-14). Jej książka Konceptualizm w PRL została nominowana do nagrody im. Jana Długosza (2010), a także otrzymała nagrodę Clio (drugiej kategorii) przyznaną przez Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego. Mama Antosia i Gabrysi.
Dyskusję poprowadzi:
Antoni Michnik – doktorant w IS PAN, historyk kultury, performer. Członek-założyciel researchersko-performatywnej Grupy ETC oraz Zespołu Badań Praktyk Późnej Nowoczesności przy IKP UW. Współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Od jesieni 2013 w redakcji „Glissanda”. Publikował m.in. w „Kontekstach“, „Kwartalniku Filmowym”, „Kulturze Popularnej”, „Przeglądzie Humanistycznym”, „Roczniku Historii Sztuki”, „Zeszytach Literackich”. Współredaktor książek „Fluxus w trzech aktach. Narracje – estetyki – geografie” Grupy ETC (Wyd. Krytyki Politycznej, 2014) oraz „Poza Rejestrem. Rozmowy o muzyce i prawie autorskim” (Fundacja Nowoczesna Polska)
[wstęp wolny]
___
27.11 (niedziela)
18:00-20:00
Stacja Muranów ul. Andersa 13 / wejście od Skweru Tekli /
___
Dyskusja pod patronatem magazynu „Glissando”.
