Apteczka emocjonalna: wiedzieć tak, żeby nie bolało.
Spotkania i warsztaty pomagające w rozumieniu taki stanów jak zaplątanie w wątpieniu, wyparcie jednostkowe i zbiorowe, paranoja jako odruch społeczny. Będziemy również ćwiczyć jak chcieć “mniej”, żeby nie dopadło nas FOMO.
- Terapia dla świata – to co wyparte.
PONIEDZIAŁEK, 5 LISTOPADA, godz. 18:00
Otwarta Pracownia Jazdów (domek 3/6)
Co we współczesnej kulturze jest „martwym punktem”? Czego nie widzimy, albo nie chcemy widzieć? Czego się boimy, przed czym uciekamy, czego za wszelką cenę chcemy uniknąć? Na te pytania postaramy się odpowiedzieć, choć oczywiście jeśli wyparcie jest skuteczne – odpowiedź jest tak naprawdę niemożliwa. Podczas spotkania uporządkujemy sobie wiedzę na temat tego co to jest wyparcie i nieświadomość. Porozmawiamy również o Jamesie Hillmanie, nazywany często enfant terrible współczesnej psychologii, jego negatywnego podejścia do psychoterapii, poszukiwania wypartego w tym co publiczne a nie prywatne.
Gość: Tomasz Stawiszyński – filozof, eseista, redaktor działu społeczeństwo w kwartalinku Przekrój. W radiu TOK FM prowadzi m.in. „Godzinę filozofów” i „Kwadrans filozofa”.Autor książki Potyczki z Freudem. Mity, pokusy i pułapki psychoterapii (2013 r.), a także dwóch zbiorów wierszy – Nie ma takiego imienia (1999 r.) i Rzecz ciemna (2002 r.). Eseje, wiersze i opowiadania publikował w wielu pismach. Wciąż ma nadzieję, że ukończy pracę doktorską poświęconą filozoficznym zagadnieniom w psychiatrii i psychoterapii. Jeśli chodzi o sprawy fundamentalne, preferuje szczep teroldego rotaliano, zwłaszcza Foradori Granato, rocznik – najchętniej – 2004.
Rozmowę poprowadzi Paulina Czapska – pracuje jako coach, trenerka i edukatorka. W pracy wykorzystuje m.in. teorię równoważenia perspektyw czasowych i wiedzę z obszaru neuropsychologii. Jest autorką programów społeczno-kulturalnych, redaktorką publikacji z tego zakresu. Przez 6 lat pełniła funkcję członka Zarządu Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę”. Ukończyła Szkołę Coachów przy Erickson International i Wszechnicy UJ oraz Szkołę Trenerów Wszechnicy UJ. Kurs Dokumentalny w Wajda Studio, Laboratorium Reportażu UW. Z wykształcenia jest dziennikarką. Obecnie współtworzy kolektyw Future Simple
- Ćwiczenia z wątpienia. Stanley Cavell i Szekspir
WTOREK, 6 listopada, godz. 19:30
Otwarta Pracownia Jazdów (domek 3/6)
W czasie spotkania przeczytamy fragmenty ,,Medytacji” Kartezjusza oraz fragmenty ,,Otella” i ,,Króla Leara” Szekspira oraz porozmawiamy o wiedzy, pewności, emocjach towarzyszących wątpieniu oraz o doświadczeniu utraty gruntu pod nogami oraz epszych i gorszych strategiach radzenia sobie z tym doświadczeniem. Punktem wyjścia będzie twórczość Stanleya Cavella zmarłego w tym roku, niezwykle ciekawego a prawie nieznanego w Polsce filozofa. Według niego sformułowany przez Kartezjusza w ,,Medytacjach” sceptycyzm został wyrażony kilkadziesiąt lat wcześniej w tragediach Szekspira i to wyrażony jeszcze ciekawiej: Szekspir pokazuje bowiem pozaintelektualne elementy napędzające sceptycyzm, ,,ludzkie” a nie tylko spekulatywne znaczenie wiedzy i pewności. Zamiast naiwnie sądzić, że sceptycyzm może zostać raz na zawsze filozoficznie obalony, lepiej czytać uważnie Szekspira i wyciągnąć ,,morał ze sceptycyzmu”, czy jak mówi Cavell, ,,przeżyć swój sceptycyzm” i zrewidować nasz stosunek do tak wywyższonego pojęcia wiedzy.
Prowadząca: dr Karolina Rychter – po studiach filozoficznych obroniła doktorat o znaczeniu literatury dla filozofii na Wydziale Filozofii i Socjologii UW. Jej obszar zainteresowań obejmuje współczesną filozofię anglosaską, nowe interpretację romantyzmu i prozę modernistyczną. Zajmuje się badaniem wzajemnych związków między filozofią a literaturą oraz szeroko pojętą filozofią kultury, również kulturowymi aspektami kulinariów.
- Księżycowy cykl butoh #19
ŚRODA, 7 listopada, godz. 16:30
Otwarta Pracownia Jazdów (domek 3/6)
Butoh to kontrkulturowa forma tańca, która narodziła się w Japonii w latach 50tych XXw. Tatsumi Hijikata, jeden z głównych twórców butoh nazwał je „ankoku butoh”, czyli tańcem ciemności. Butoh było i jest narzędziem do kontaktu z mrocznymi, niechcianymi i często wypieranymi obszarami tożsamości i kultury. To w ciemnych zakamarkach podświadomości tancerze butoh poszukują źródła ruchu i klucza do choreografii. Artyści butoh poddają swoje ciała głębokiej transformacji, udostępniając je energiom i formom zakorzenionym w pamięci DNA; uniwersalnym dla każdego człowieka, a jednocześnie wykraczającym poza wszelkie konceptualne ramy ludzkiego gestu, poza to co wiadome.
Zatańczy: Wojtek Matejko – butoh uczyłem się od Atsushiego Takenouchiego, Kena Maia, Tetsuro Fukuhary i Sylwii Hanff. Występowałem wspólnie z Anną Juniewicz (instagram: @catstrophe), Anitą Zdrojewską (Butohsfera) i Sylwią Hanff (Teatr Limen Butoh). Współpracowałem z Joanną John przy teledyskach do utworów z jej debiutanckiej płyty „No End”. Nieustannie poszukuję nowych okazji do kooperacji i rozwoju więc piszcie do mnie śmiało jeśli macie jakiś ciekawy pomysł.
- Ćwiczenia z mniej
CZWARTEK, 8 listopada, godz. 18:00
Domek Bullerbyn (domek 5a/1)
Towarzyszący kapitalistycznemu rozkwitowi konsumpcjonizmu nadmiar stał się częścią nowoczesnej rzeczywistości. Zatrzęsienie opcji i możliwości, przesyt, chaos, uczucie zagubienia, utrudniony dostęp do tego, co naprawdę istotne. Zmęczenie. Zniechęcenie. Ociężałość. Dezorientacja. Niesieni na fali „ciągle więcej” często zamiast przybliżać się do celu, doświadczamy rozproszenia. Zasypani mnóstwem wszystkiego zapominamy, o co nam tak naprawdę chodzi. Próbujemy nadążyć w wyścigu o bycie na bieżąco chociaż nie zawsze umiemy odpowiedzieć sobie po co. Codziennie wydatkujemy energię na wyplątywanie się z natłoku gadżetów, spotkań, planów. Tytuły i wątki filmów zlewają się w jeden potok, niesłabnące fale wyjątkowych wydarzeń zostawiają zamazaną smugę w pamięci, przedmioty nabywane w ilościach hurtowych zamiast cieszyć funkcjonalnością pożerają przestrzeń. Jednocześnie, jakoś trudno odpuścić, zaryzykować wypadnięcie z obiegu, zwolnienie, znaleźć swoje własne tempo i tryb działania. Może właśnie stracimy bezpowrotnie jakąś ważną szansę, a jakieś drzwi zamkną się bezpowrotnie? Podczas Ćwiczeń z mniej zastanowimy się nad tym chwilę dłużej oraz wspólnie poszukamy odpowiedzi na następujące pytania:
– Jak radzić sobie z FOMO (ang. Fear of missing out/ pol. Lęk przed tym, że coś nas ominie)?
– Jakie są praktyczne strategie eliminowania możliwości i selekcji danych w codziennym życiu?
– Co wnosi minimalizm w wymiarze praktycznym, jak go wdrażać i praktykować?
Prowadzące: Future Simple: Paulina Czapska – 0d ponad 10 lat wspiera osoby indywidualne i organizacje w poszerzaniu kompetencji zawodowych i osobistych. Ważna jest dla niej idea zrównoważonego aktywizmu. Jest autorką programów społeczno-kulturalnych i wieloletnią członkinią Zarządu Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę”. Ukończyła Szkołę Coachów przy Erickson International i Wszechnicy UJ oraz Szkołę Trenerów Wszechnicy UJ, Roczny Kursu Terapii Gestalt dla Profesjonalistów oraz I i II stopień Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR).
Anna Szapert – pracuje jako terapeutka, coach i trenerka. Współtworzy Future Simple. Jej doświadczenie obejmuje zarówno pracę indywidualną, jak i grupową w różnorodnych organizacjach. Jest językoznawczynią i kulturoznawczynią po studiach na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła szereg szkoleń coachingowych i psychoterapeutycznych (m.in. certyfikat coacha MLC, szkolenia w nurcie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach, Psychologii Procesu, Gestalt). Wspiera ludzi doświadczających kryzysów życiowych, niskiego poczucia własnej wartości, depresji i lęku.
- Co słyszy oliwka w twoim Martini? Spiskowe odczytania muzyki i audiosfery
CZWARTEK, 8 listopada, godz. 19:30
PM na trawie (domek 3/12)
W kulturowej refleksji nad powojenną historią zachodu coraz częściej zestawia się wzrost gospodarczy trzydziestolecia 1945-75 z zimnowojennymi lękami. Historycy kultury piszą o „zimnowojennej paranoi”, czy np. „paranoicznej kulturze wizualnej” lat 50. i 60., a także o „paranoicznym kinie” następnej dekady. W wykładzie performatywnym postaram się pokazać w jakie sposoby podobne napięcia, lęki oraz paranoje znalazły swe odzwierciedlenie w muzyce oraz audiosferze epoki a także w złotej erze (lata 70.) thrillerów politycznych, filmów giallo, kina okultystycznego i horroru.
Kiedy dzisiaj analizuje się historię epoki, trudno nie zastanowiać się nad tym, czy może wbrew dominującym narracjom, paranoiczne tendencje epoki nie były „zdrowymi” objawami społecznych emocji, które jedynie nie znalazły właściwego ukierunkowania i ujścia. Wszak zimna wojna faktycznie trwała, rządy i korporacje faktycznie szpiegowały obywateli, faktycznie działali szpiedzy, miały miejsce polityczne zabójstwa, tortury, polityczne przewroty, zamachy terrorystyczne. Wreszcie, przecież faktycznie nowe idee, sposoby i style życia, jakie rozwinęły się w latach 60. zmobilizowały potężną reakcję, zaś same nie były pozbawione ciemnych stron. W ostatnich latach popularna staje się fraza „paranoid with a good cause” – czy lekcja kultury lat 60. i 70. sugeruje, że zdrowy rozsądek nakazuje ostrożną paranoję?
Prowadzący: Antoni Michnik – Doktorant w IS PAN, historyk kultury, performer. Członek założyciel researchersko-performatywnej Grupy ETC oraz Zespołu Badań Praktyk Późnej Nowoczesności przy IKP UW. Współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Od jesieni 2013 w redakcji magazynu „Glissando”.