Bajki robotów

Młody Naukowcu – Wizjonerze – Odkrywco! Przyszłość jest w Twoich rękach! Masz niepowtarzalną okazję przenieść się z nami do fantastycznego świata, gdzie wszystko jest możliwe. Poznasz z nami bohaterów z Bajek Robotów, szalonych wynalazców i konstruktorów. Wspólnie z innymi stworzysz inną rzeczywistość, zawieszoną w przestrzeni międzyplanetarnej gdzieś pomiędzy „nie wiadomo kiedy” a „co by było gdyby”.

Zajęcia mają charakter warsztatowy, prowadzone metodami dramowo-teatralnymi stymulującymi kreatywność i współpracę w grupie.

I część – dla dzieci w wieku 12+ (piątek)
II część – dla dzieci w wieku 6+ (sobota)

FORMULARZ ZAPISOWY
(liczba miejsc na warsztaty ograniczona)

____

20.10 (piątek) | 21.10 (sobota)
11:00-13:00
Osiedle Jazdów
Państwomiasto na Trawie (3/12) | (piątek)
Rotacyjny Dom Kultury (3/18) | (sobota)
____

Prowadzący:

Maria Kwiatek – animatorka, trenerka dramy, liderka młodzieżowa. Realizuje projekty społeczno-kulturalne w Polsce i za granicą skierowane do dzieci, młodzieży i dorosłych, nastawione na wyrównywanie szans i wspieranie rozwoju człowieka. Od ponad 10 lat pracuje twórczo na pograniczu sztuki i edukacji korzystając z wykształcenia psychologicznego (Wydział Psychologii UW) i społeczno-kulturalnego (Media i Teatr dla Rozwoju, University of Winchester). Specjalizuje się w wykorzystaniu metod dramowo-teatralnych dla celów rozwojowych i profilaktycznych (m.in. teatr forum, teatr w edukacji, teatr ze społecznością). We współpracy ze środowiskiem filmowym rozwija nowatorską metodę kinodramy, jako angażujący widownię sposób analizy filmów lub/i tworzenia własnych scenariuszy i etiud filmowych, bazujących na potencjale grupy.

Co słychać? – inspirujące spotkania z naukowcami

Odkrycia naukowe, nowe koncepcje i podejścia, zmieniają się z zawrotną prędkością, nie wiemy co jest aktualne, a co już nie. Dlatego w dwóch domkach na Jazdowei będzie można odwiedzić naukowców, porozmawiać z nimi i posłuchać co słychać w ich dziedzinach. Będziemy rozmawiać o nowościach i ich korzeniach w przeszłości.

22.10 (niedziela)
14:00-18:00
Osiedle Jazdów

  • Czy sztuczna inteligencja potrzebuje filozofii?
    ____
    14:00-15:00
    Fundacja Pracownia Dóbr Wspólnych (3/9)
    ____

Sztuczna Inteligencja (ang. Artificial Intelligence, w skrócie: AI) jest jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się gałęzi informatyki. Jej dalekosiężny cel to stworzenie maszyn równie sprawnych intelektualnie jak ludzie – rozumiejących, rozumujących, posługujących się językiem naturalnym, uczących się… Czy dyscyplina tak współczesna ma cokolwiek wspólnego z filozofią? Czy filozofowie jakkolwiek przyczynili się do jej powstania? Czy informatycy aktywni na polu AI powinni współpracować z filozofami? Czy dalszy rozwój i upowszechnianie technik spod znaku AI wymaga refleksji filozoficznej? Oto niektóre z pytań, które podejmiemy i rozwiniemy w trakcie festiwalowego spotkania.

Prowadzący:

Dr inż. Paweł Stacewicz – filozof, informatyk, dydaktyk matematyki, popularyzator nauki. Pracuje jako adiunkt w Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Administracji i Nauk Społecznych. Jest autorem dwóch monografii naukowych o tematyce z pogranicza informatyki i filozofii: Umysł a modele maszyn uczących się (2010) oraz Umysł – Komputer –Świat. O zagadce umysłu z informatycznego punktu widzenia (2011, wspólnie z Witoldem Marciszewskim), oraz redaktorem naukowym monografii Informatyka a filozofia (2015). Opublikował około 30 artykułów naukowych z dziedziny logiki, filozofii informatyki i filozofii umysłu. Redaguje dyskusyjny blog akademicki Cafe Aleph, w którym popularyzuje filozofię informatyki i sztucznej inteligencji (http://marciszewski.eu/).

  • Wszystko już było, czyli co po postmodernizmie?

____
15:00-16:00
Państwomiasto na Trawie (3/12)
____

Żyjemy w czasach „postu” – postmodernizmu, postnowoczesności, postpolityki. Hasłem przewodnim tej kultury jest „wszystko już było”. Ambicje awangardowe, aspiracje do oryginalności czy prekursorstwa należą do stałego repertuaru pretensjonalności, ale kto jest świadomy i dobrze zorientowany we współczesnym życiu, ten zostawia te roszczenia dyletantom, a sam z góry odmawia sobie wszelkich tytułów do bycia pierwszym – jest już na to zbyt późno; wszystko zostało odkryte, wszystko powiedziane. Niektórzy powiedzą, że nawet hasło „wszystko już było” jest anachronizmem, bo czy już nasi dziadkowie i babcie nie martwili się o to samo? Takie przekonanie może jednak być złudzeniem. Złudzeniem może być nawet to, że można zdefiniować charakter „naszego czasu” – teraźniejszość jest najtrudniejsza do uchwycenia i zwykle o tym, co nowe, dowiadujemy się nie od razu, ale dopiero retrospektywnie – po latach zdajemy sobie sprawę z tego, co się stało, i rozumiemy, że tego wcale wcześniej nie było. Z drugiej zaś strony sens teraźniejszości czy aktualności jest czymś względnym – różne perspektywy, doświadczenia i wizje przeszłości dają różne horyzonty oceny bieżących wydarzeń. Czas biegnie więc wieloma torami i w różnych tempach, w zależności od tego, jak i skąd nań patrzeć. A dzięki wspaniałemu zjawisku zapominania i niepamięci, w każdej chwili można się też poczuć tak, jakby wszystko było dopiero przed nami, jakbyśmy żyli na początku, a nie na końcu. Kto zatem ma rację – zblazowany obserwator, przeciążony swą wiedzą o długiej i bogatej przeszłości, któremu wszystko wydaje się spóźnione i powtarzalne, czy może ten, kto ignorując bagaż przeszłości wciąż spodziewa się niespodzianek, powołując na nieskończony potencjał ludzkiej kreatywności?

Prowadzący:

Jacek Dobrowolski – współzałożyciel i współredaktor Nowej Orgii Myśli oraz starej Orgii Myśli. Filozof, pisarz, nauczyciel. Autor książek: „120 godzin, czyli upadek pewnego dżentelmena”, „Filozofia głupoty”, „Wzlot i upadek człowieka nowoczesnego”; laureat nagrody literackiej Fundacji Kultury, trzykrotny finalista konkursu na esej filozoficzny im. Barbary Skargi. Miłośnik powolności, a w tym podróżowania, czytania, jedzenia, spania i kochania – a także wolno-myślicielstwa i wolności. Nie lubi gołębi, gburów, cygar i motocykli. Jest adiunktem w Instytucie Filozofii UW. Publikował w „Twórczości”, „Polityce”, „Przeglądzie literacko-filozoficznym”, „Ricie Baum”, „Lampie”, Dzienniku opinii”, „Kulturze liberalnej”, „dwutygodniku” i gdzie indziej. Stały gość w programie „Godzina filozofów” w radio tok.fm. W 2016 roku ukazała się jego książka „Sztuka człowieka nowoczesnego”. W roku 2017 ukaże się książka „Niewolnicy i panowie”. Mieszka w Warszawie, którą kocha nie bez domieszki nienawiści.

Marcin Polak – filozof, badacz kultury, eseista, redaktor naczelny magazynu „Nowa Orgia Myśli”, stypendysta Narodowego Centrum Nauki. Autor monografii „Urojone-nic”. Postmodernistyczna metafizyka Stanislasa Bretona, Wydawnictwo A, Kraków 2014. W tym roku nakładem wydawnictwa Universitas ukazała się jego najnowsza książka pt. Trauma bezkresu | Nietzsche, Lacan, Bernhard i inni. Publikował teksty filozoficzne i krytyczne o sztuce między innymi w „Miesięczniku Znak”, „Kwartalniku Filozoficznym”, „Obiegu”, „Magazynie Szum” i „Fragile”. Mieszka w Krakowie.

  • Jak tworzą się innowacje?

____
16:00-17:00
Fundacja Pracownia Dóbr Wspólnych (3/9)
____

Czy możemy przewidywać innowacje? Czy sztuczna inteligencja może być kreatywna? Podczas spotkania przyjrzymy się temu, jak algorytmy ewolucyjne i sieci neuronowa są używane w modelowaniu innowacji w naukach społecznych. Według tych teorii, innowacje powstają w wyniku akumulacji małych zmian w czasie, pomyłek lub łączenia istniejących technologii w zaskakujące kombinacje. Czy używając takich algorytmów, możemy stworzyć prawdziwie inteligentną sztuczną inteligencję?

Prowadzący:
dr hab. Karolina Safarzyńska – pracownik Wydziału Nauk Ekonomii UW, stosuje algorytmy ewolucyjne w ekonomii.

dr hab. Paweł Góra – doktorant wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW, zajmujący się modelowaniem ruchu drogowego w mieście.

  • Co nowego w kosmosie?

____
17:00-18:00
Państwomiasto na Trawie (3/12)
____

Wszechświat jest bardzo stary, ale nic nie wskazuje by choć trochę zbliżał się do swojego kresu. Współczesna astronomia, mimo niemożliwości cofnięcia sie w czasie, czy przewidzenia przyszłości, potrafi nam bardzo dużo powiedzieć o tym, co było lub będzie, dotykając takich zagadnień jak początek upływu czasu czy granice samej przestrzeni. O tym wszystkim będziemy mogli usłyszeć i podyskutować w czasie wykładu.

Prowadzący:

dr Grzegorz Wiktorowicz – doktor nauk fizycznych w zakresie astronomii. Studiował i obecnie pracuje na Uniwersytecie Warszawskim. Zawodowo zajmuje się ewolucją gwiazd podwójnych, a szczególnie interesują go przypadki w których jedna z gwiazd jest czarną dziurą lub gwiazdą neutronową. Autor kilku prac naukowych i artykułów popularno-naukowych.

Lechici: Skąd pochodzimy?

Skąd wzięli się Polacy? Powstali ot tak, ex nihilo, jak za dotknięciem magicznej różdżki, w momencie chrztu Mieszka I? Gdzie byli – i kim byli – wcześniej, skoro nie byli Polakami? Czy istnieli przedchrześcijańscy władcy Polski? Czy słowianie stoczyli zwycięskie boje z legionami Cezara i armią Aleksandra Wielkiego? Dlaczego nauczana w szkołach oficjalna wersja historii milczy na ten temat? Co znajduje się w archiwach Watykanu? Pytań jest dużo, odpowiedzi – niewiele. Od kilku lat próbują je formułować historycy z poza głównego nurtu, krytykowani za nieprzestrzeganie akademickich metodologii i niedostatki warsztatowe. Jednak czy brak fachowego przygotowania to wystarczający powód do przekreślenia historii i prehistorii Wielkiej Lechii? A może to nadmierne przywiązanie do naukowego rygoryzmu nie pozwala dostrzec długo skrywanych faktów, które wreszcie wychodzą na światło dzienne? O czym świadczy rosnąca popularność badaczy nieakceptowanych w kręgach uniwersyteckich? Jakiej historii chcą i potrzebują Polacy? Miejscem dyskusji, w której podejmiemy te kwestie, nieprzypadkowo będzie Jazdów. Historycznie to właśnie Jazdów jest jednym z najstarszych grodów Warszawy i regionu. To tu w średniowieczu swój dwór mieli książęta mazowieccy. To tu nie raz ważyły się losy Polski i Polaków. Dlaczego w tak ważnym dla narodowej tradycji miejscu stoją dziś zbudowane w 1945, na żądanie ZSRR (!) domki fińskie (sic!)? Dlaczego skraj tego terenu obudowany został ambasadami obcych państw? Dlaczego Zamek Ujazdowski od lat służy jako przestrzeń prezentacji sztuki podważającej najwyższe polskie cnoty i wartości? Czy komuś zależy na zatarciu prawdziwej historii Jazdowa? Co Jazdów ma wspólnego z Jazydami? Zapraszamy na dyskusję w wyjątkowym miejscu na wyjątkowy temat.

____
22.10 (niedziela)
13:00-14:00
Osiedle Jazdów
Państwomiasto na Trawie (3/12)
____

Debata z udziałem specjalistów

 

Koncert. Przełamując fale mózgowe

Musica humana i fale mózgowe  – filozofowie ze szkoły Pitagorejskiej wierzyli, że istnieje niesłyszalna musica humana, będąca harmonią duszy, którą „zrozumie każdy, kto zejdzie w głąb samego siebie”. W latach dwudziestych XX wieku niemiecki psychiatra Hans Berger odkrył, że ludzki mózg generuje rytmiczną aktywność elektryczną, tzw. fale mózgowe. Taką aktywność mierzy się się za pomocą elektroencefalografu (EEG), a w różnych stanach świadomości dominują różne fale, np. w czasie głębokiego snu fale wolne, a podczas intensywnej koncentracji fale szybkie. W latach sześćdziesiątych XX wieku technika EEG zaczęła być wykorzystywana w kompozycji muzycznej (m.in. Krzysztof Penderecki, Alvin Lucier).

Neuromuzyka – muzyczne wykorzystanie technik monitorowania pracy mózgu stwarza zupełnie nowe możliwości na poziomie percepcyjnym, jeśli osoba percypująca będzie doświadczać poprzez dźwięk działania własnego mózgu. Wtedy traci znaczenie podział na tradycyjne role kompozytora, wykonawcy i odbiorcy, ponieważ osoba podłączona do aparatury EEG pełni w pewnym sensie te trzy funkcje jednocześnie. Dlatego w pewnym sensie, gdyż trudno tu mówić o tradycyjnie pojmowanej kompozycji opierającej się o świadome i intencjonalne manipulowanie strukturami dźwiękowymi. W neuromuzyce struktury te mogą wynikać zarówno z uświadomionych procesów mózgowych, jak i tych odbywających się w sferze podświadomości i niezwiązanych z intencjami i wolną wolą.

Instalacja – mózg ludzki składa się z około biliona neuronów, z których każdy może łączyć się z dziesięcioma tysiącami innych. Jedna elektroda EEG rejestruje uśrednioną aktywność wielu milionów komórek nerwowych, więc „podsłuchiwanie” mózgu techniką EEG jest bardzo dalekie od realistycznego oddania całej tej złożoności. Sama jednak możliwość usłyszenia rytmów i harmonii, jakie zachodzą między poszczególnymi falami mózgowymi w danej chwili może być dla uczestników okazją do choćby częściowego „wsłuchania się w siebie”.

____

21.10 (sobota)
20:00-22:00
Osiedle Jazdów
Rotacyjny Dom Kultury (3/18)
____

Prowadzący:

Beniamin Głuszek – autor interaktywnych instalacji dźwiękowych bazujących na pomiarach EEG „Neuromuzyka”, współtwórca instalacji artystycznych wystawianych m.in. w przestrzeni miejskiej Wrocławia. Z wykształcenia teoretyk muzyki (dyplom Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu). Prezentował swoje prace w Polsce (m.in. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Przegląd Sztuki SURVIVAL) i zagranicą (Czechy, Holandia, Szkocja).

Wystawa Instant

Wystawa natychmiastowa, nie wymagającą gotowania, zalana wrzątkiem.

Bierzemy na warsztat myśl humanistyczną, nauki ścisłe i moc twórczą. Rozważamy dylematy współczesności, ścieramy ze sobą wizje świata i stawiamy pytania o przyszłość. Następnie miksujemy: naukę, sztukę, muzykę, fizykę, literaturę, architekturę. Dodajemy konserwacje. Nie czekamy. Jest już gotowa.

WYSTAWA INSTANT. Do dłuższego namysłu.

Wystawa podsumuje i zaprezentuje efekty warsztatów przeprowadzonych w pracowniach artystycznych Nówka Sztuka realizowanych w ramach 2. Festiwalu Myśli Abstrakcyjnej.

____

21.10 (sobota)
19:00 – Wernisaż
Osiedle Jazdów
Domek 10/6
____

Wystawę będzie czynna również: 22.10 (niedziela) 12:00-18:00 oraz 27.10 (piątek) 17:00-20:00

Kuratorka:

Dorota Pabel  – projektantka, producentka wydarzeń artystycznych i koordynatorka działań społeczno-kulturalnych. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Weissensee Kunsthochschule w Berlinie. Współpracuje z instytucjami kultury, festiwalami oraz organizacjami pozarządowymi. Zajmuje się eksperymentalnym działaniem w przestrzeni, projektuje plastyczne oprawy wydarzeń, scenografie i wystawy.

Producentka i scenografka:

Kasia Sikora – scenografka, freelancerka włączająca się w różne artystyczne projekty i wydarzenia. Studiowała scenografię na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Zawodowo przede wszystkim zajmuje się scenografia filmową i reklamową. Prywatnie zaangażowana feministycznie, co znajduje odbicie w jej samodzielnych działaniach twórczych.